De Shire is een koudbloedras dat tot de grootste paarden ter wereld behoort. Mensen die een Shire kopen zijn doorgaans op zoek naar een betrouwbaar show- of trekpaard. Met een gemiddelde schofthoogte van 1.80 meter en een majestueus voorkomen maken ze altijd veel indruk. De naam van dit ras refereert aan de oorspronkelijke weidegebieden in Engeland, die destijds shires genoemd werden. Wat direct opvalt bij Shire paarden zijn hun lange, rechte benen die voorzien zijn van weelderige ‘witte sokken’. Fokkers zien het liefst een Shire met vier witte benen en een bles.
Is rontgenologisch goed gekeurd
natuurlijke dekking
diepgevroren
GB
Pagina-1-advertenties
GB
Een Shire kopen wordt niet alleen gedaan door mensen die een trekpaard zoeken, want de vriendelijke reuzen zijn namelijk ook zeer geschikt om recreatief bereden te worden. Met hun brede rug, comfortabele gangen en grote uithoudingsvermogen zijn het ideale paarden voor lange buitenritten. Er zijn zelfs enkele Shires die in de dressuursport meelopen. Ondanks hun grote afmeting zijn Shires absoluut niet sloom van aard. Ze zijn actief, levendig en doorgaans erg leergierig. Dankzij deze karaktertrekken is een Shire prettig om mee te werken, zowel aangespannen als onder het zadel.
De voorouders van de Shire zijn de Vlaamse trekpaarden die in de 15e eeuw naar Engeland gehaald werden. Maar ook de Clydesdale en de Suffolk Punch trekpaarden hebben grote invloed op het Shire ras gehad. Rond 1620 kwamen Nederlanders over om de veengebieden in Lincolnshire droog te leggen. Ze namen daarvoor hun eigen Friese paarden mee naar Engeland. Uit diverse kruisingen ontstonden er weer nieuwe rassen zoals de (inmiddels uitgestorven) Old English Black en de Lincolnshire Black, die vermoedelijk grote invloed hebben gehad op de Shire zoals we die nu kennen. Ook aan andere landen ging men de Shire verkopen, waardoor het ras over nagenoeg de hele wereld verspreid werd. De Shires werden vroeger veel gebruikt om op het land te werken en om zware karren en bierwagens door de straten te trekken. Daarnaast werden Shires ingezet om vrachtboten door de Engelse kanalen trekken. Rond 1960, ten tijde van de landbouwmechanisatie, was het Shire ras bijna uitgestorven. Een aantal liefhebbers heeft deze 'gentle giants' gelukkig voor de ondergang kunnen behoeden.
Vanwege de enorme kracht van de Shires worden ze vandaag de dag nog steeds graag ingezet als trekpaard. In de bosbouw worden de krachtige Shires gebruikt om de gevelde bomen te verslepen. Maar je ziet Shires ook regelmatig voor koetsen, paardentrams en huifkarren lopen. Steeds vaker zal men een Shire verkopen aan maneges die hun ruiters rijlessen en buitenritten op paarden van dit bijzondere ras willen aanbieden. Mensen die een jonge Shire kopen, moeten er wel rekening mee houden deze dieren pas rond hun zesde jaar volgroeid zijn. Vanwege hun prachtige uiterlijk worden er ook shows georganiseerd waar eigenaren hun traditioneel opgetuigde Shire aan een jury en het publiek tonen. Bierbrouwer Heineken heeft nog altijd een prachtig span Shires voor hun historische bierwagens lopen. Bruin en zwart zijn de meest voorkomende vachtkleuren. Door fokkerij op kleur is het aantal grijze Shires de laatste tijd toegenomen. Nagenoeg alle dieren hebben witte aftekeningen.
Een Shire kopen en onderhouden, daar komt wel wat bij kijken. Zo'n enorm paard heeft uiteraard een grotere stal nodig dan een ‘gewoon’ paard. Hoewel koudbloedpaarden zo sober mogelijk gevoerd moeten worden, hebben Shires meestal meer ruwvoer nodig dan kleinere paarden. Een volwassen Shire eet al gauw een baal hooi per dag. Ook is de aanschaf van een harnachement vaak iets duurder, omdat alles een maatje meer moet zijn.